LÜTFEN BU YAZIYI ÜŞENMEDEN OKUYUNUZ YADA HİÇ OKUMAYINIZ...

hepimizin bildiği gibi şeytanda bir melekdi (ama artık değil) ve cenette mutlu bir şekilde yaşarken (taki insan oğlu yaratılana kadar...)adı azazeldi.... bazı insanlar kabul etsemesede veya etmekten korksada şeytanda bizim gibi bir canlı ve oda bizimle beraber bu dünyada yaşıyor,amacı ise insanları cehenneme sokmak! neden mi? insanlarda nefret ettiği için değil sadece kendini sevdiği için...şeytanın bilincinde olduğu bir gerçek var en sonunda gideceği yer cehennem ve hiç kimse nerede olursa olsun yanlız kalmak istemez değil mi?işte şeytanda böyle düşünüyor ki insanları allahın emirlerinden uzaklaştırmaya çalışıyor ve kendi yanına çekip cehennemin dayanılmaz ateş acısına hep beraber ortak olmak istiyor yani bazı satanist salakların dedikleri gibi cehennem ödül falan değil hemde hiçkimse ve hiçbirşey için değil,düşünsenize bir kere küçük bir ateş parçasının insan bedeni üzerinde bıraktığı acıyı buna bile dayanamayan insan oğlu cehenneme girmek için çırpınıyor.herkesin farkında olduğu fakat bazı insanların kabullenmek istemediği bir gerçek var ki ölüm diye birşey yok yani ölüm denilen şey sadece bir aldatma ölüm sadece beden için var ama bu dünya üzerinde yaşayan tek canlı beden değil ki... ruh gerçeği var her ne kadar bazı bilim adamları ruhu değişik şekillerde tanımlasalarda mesala mataryelist düşünceye göre;insan bedeni hücrelerden meydana gelmiştir ama en küçük parça hücre değildir hücreninde kendini oluşturan küçük parçaları vardır ve o parçalarında küçük küçük parçaları ve,hepsinide kendi enerjileri vardır ruh denilen şey ise işte bu enerjilerin ortaya çıkardığı birleşik enerjidir yani ruh sadece ve sadece bir enerjidir...kulağa ne kadar hoş geliyor öyle değil mi?ve ilk okuyuşda gayetde mantıklı ama olayın ölümden sonraki boyutu düşünüldüğünde kafa karıştıracak bir çok nokta var çünkü bu anlayışa göre ruh;bedenle beraber ölüyor ve tabiki bedenle beraber varoluyor...öldükten sonra ise yaşayacak olan ruh beden değil ruhdur,eğer ruh bedenle beraber ölüyorsa ölümden sonra yaşamda yoktur ohh ne rahat hadi ne kadar günah varsa işleyelim günümüzü gün edelim )) ama maalesef işler hiçde görüldüğü gibi değil,gerçek olan tek bir şey varsa oda bedene yaşam kaynağı olan varlığın ruh olduğudur ama bedene yaşam kaynağı olan diyorum dikkatinizi çekerim bedenin tesadüfen oluşturduğu basit bir enerji parçası değil neden mi? çünkü sokrat'ında dediği gibi evrende tesadüfe tesadüf etmek imkansızdır...hayatta tesadüf denilen bir şey yoktur ,herşey,olması gerektiği zamanda ve yerde olur sadece buna inanmanız yeterlidir ruh bedene yaşam kaynağı veren bizi hem bu dünyada hemde öbür dünyada var edecek olan güçtür,enejin değil!zaten bizim biz dediğimiz şeyde ruhumuzdur ben derken ben kelimesinin altında yatan gerçek,ruhumdur.çünkü insanın manevi yaşamı tamamen ruha dayalıdır,tolystov'unda kabul etiği ve ön sürdüğü gerçek gibi insanda iki tane kişilik vardır yani iki ben var bendede,sendede....bunlardan biri hayvani şahşiyet,diğeri insani...ruhun sahip olduğu insani yanıdır,bedenin sahip olduğu ise hayvani yan.ben asla ve asla bedenin kendisinin ortaya çıkarmış olduğu bir enerji sayesinde yaşadığımı ve öldükten sonra yok olacağıma inanmıyorum,çünkü ben ölüme inanmıyorum.işte bu dünya bu yüzden sınav zaten bu yüzden yalan hiç bir şey gerçek değil size yüzyıllar önce yaşamış bir filozofun öne sürdüğü varsayımı anlatmak istiyorum;bu dünyada yaşayan insanları bir mağaranın içinde oturmuş ve yüzleri mağaranın girişine ters bir biçimde duvara bakarak elleri ve ayakları arkalarına dönüp,girişi göremeyecek şekilde bir sandalyeye bağlı biçimde olarak düşünüyor,ve mağaranın girişinde çok büyük bir ateş yanıyor duvara ise dışarda gelişen dünyanın bir yansıması vuruyor o sandalyelerin üzerlerinde oturan biz insanlar dışardaki dünyayı göremediğimizden ve doğduğumuzdan beri o sandalyenin üzerinde oturduğumuzdan dünya,yaşam olarak bildiğimiz tek gerçek duvardaki yansımalar,ve bir gün biri elleri ve ayaklarındaki bağdan kurtulup kafasını arkaya çevirebildiğinde o gerçek dünyayı görüyor,ve bağarıyor,diyor ki ey insanlar sizin gördükleriniz ve yaşadıklarınız sadece bir yansıma gerçek değil asıl gerçek dışarda,mağaranın girişinden dışarda siz onun yansımasını görüyorsunuz ve tabiki insanlar ona deli gözüyle bakıyorlar,ona inanmıyorlar,siz bu insana ister peygamber diyin ister kurtarıcı veya ileri görüşlü bir insan ne olduğu ve ne için orda olduğu hiç önemli değil(en azından şu noktada önemli değil)önemli olan bizim mağaranın içinde gerçek dünyanın yansımalarına bakıp acı ve mutluluğu yaşamamız ve bu yüzden hiç mutlu olamamamız....çünkü ne mutluluklar gerçek nede acılar...gerçek dünyadan gelen sesler ise çoğu zaman insana saçma gelir ama gerçeğin ne kadar anlamlı olduğu değil,ne olduğu önemlidir.çünkü gerçek herzaman anlamsızdır,ulaşıldığı noktada basittir ama sorun ona ulaşmaktır.ve saçma olmasının sebebide insan beyninin bazı gerçekleri algılayacak kapasitede olmamasıdır...gerçek dünyadan gelen sesleri duyun veya duymaya çalışın belki biraz paranoyaklaşırsınız ama şunu bilin ki deli olmadan veli olunmuyor..ve insanlar velilere deli delilerede veli gözüyle baktığı sürece bu böyle olacak kimin deli kimin veli oloduğunu ise sadece allah bilir...son söylemek istediğim söz şudur,sizin gerçekleriniz insanların gerçekleriyle aynı olmayabilir,bu yüzden kendinize olan saygınız yüzünden,diğer görüşlere küfür etmeyin ve onlara size küfür etme hakkı tanımayın.ama benim burada bahsettiğim onun bunun veya benim kendi gerçeklerim değil,salt,değişmeyen,hep böyle olmuş ve böylede olacak gerçeklerdir,siz kabul etsenizde,etmesenizde.zaten önemli olan birilerinin birşeyleri kabul edip etmediği değil kuyunun mu uzun yoksa ipin mi kısa olduğudur...

burada yazılmış olan gerçekler hiç kimseyi bağlamaz hatta beni bile lütfen bunları yorumlarken bu şekilde düşünüp yorumlayınız veya hiç yorumlamayınız,çünkü gerçeklerin yoruma ihtiyacı yoktur.